Η νόσος Αλτσχάιμερ (ή, απλώς, Αλτσχάιμερ) είναι μια πάθηση που επηρεάζει τον εγκέφαλο. Εδώ μπορείτε να μάθετε περισσότερα σχετικά με τα συμπτώματα, το τι προκαλεί την πάθηση, πώς γίνεται η διάγνωσή της και ποιες θεραπείες υπάρχουν.
Η Neuraxpharm παρέχει εναλλακτικές φαρμακευτικές λύσεις για την αντιμετώπιση της νόσου Αλτσχάιμερ και μόλις ο γιατρός σας εξακριβώσει ποιες είναι οι συγκεκριμένες ανάγκες σας, μπορεί να συνταγογραφήσει το προϊόν που προσαρμόζεται καλύτερα στις ανάγκες και την πάθησή σας.
Η νόσος Αλτσχάιμερ είναι μια εξελικτική νόσος που σχετίζεται με τη μείωση της γνωστικής λειτουργίας του εγκεφάλου. Επηρεάζει τους ανθρώπους με διαφορετικούς τρόπους, αλλά τα συμπτώματά της μπορεί να περιλαμβάνουν απώλεια μνήμης και δυσκολίες με τη σκέψη, την επίλυση προβλημάτων και τη γλώσσα. Το Αλτσχάιμερ είναι η πιο κοινή αιτία άνοιας.
Υπάρχουν δύο κύριοι τύποι της νόσου Αλτσχάιμερ:
Παγκοσμίως, σχεδόν 50 εκατομμύρια άνθρωποι πάσχουν από Αλτσχάιμερ ή κάποιο παρεμφερές είδος άνοιας. Καταγράφονται σχεδόν 10 εκατομμύρια νέα περιστατικά κάθε χρόνο.
Η νόσος Αλτσχάιμερ αντιστοιχεί στο 60-70% των συνολικών περιστατικών άνοιας και, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, ο συνολικός αριθμός ανθρώπων με άνοια παγκοσμίως προβλέπεται να φτάσει τα 82 εκατομμύρια το 2030 και τα 152 εκατομμύρια το 2050.
Τα συμπτώματα της νόσου Αλτσχάιμερ εξελίσσονται αργά, σε διάστημα πολλών ετών. Ο ρυθμός με τον οποίο εξελίσσονται διαφέρει από άτομο σε άτομο.
Έρευνες δείχνουν ότι μπορεί να προκύψουν αλλαγές στον εγκέφαλο 10 ή περισσότερα χρόνια πριν αρχίσει κανείς να παρουσιάζει συμπτώματα της νόσου Αλτσχάιμερ.
Στην αρχή, τα συμπτώματα είναι γενικά ήπια και με την πάροδο του χρόνου επιδεινώνονται σταδιακά. Μερικές φορές συγχέονται με εκείνα άλλων παθήσεων ή καταλογίζονται αρχικά στο γήρας.
Τα συμπτώματα της νόσου Αλτσχάιμερ περιλαμβάνουν:
Η νόσος Αλτσχάιμερ χωρίζεται γενικά σε τέσσερα κύρια στάδια: πρόδρομο, πρώιμο, μέσο και όψιμο στάδιο Αλτσχάιμερ.
Το πρόδρομο στάδιο αποτελεί την αρχική μορφή του Αλτσχάιμερ. Σε αυτό το στάδιο, οι άνθρωποι θα εκδηλώνουν ήπια γνωστική διαταραχή, όπως επιδείνωση της μνήμης. Μπορεί να δυσκολεύονται να θυμούνται ονόματα ή να παρακολουθούν συνομιλίες, αλλά μπορούν να εκτελούν ακόμα τις συνήθεις καθημερινές τους δραστηριότητες.
Στα πρώιμα στάδια του Αλτσχάιμερ, οι ασθενείς μπορούν ακόμα να ζουν ανεξάρτητα. Μπορεί να συνεχίσουν να κάνουν τις κανονικές καθημερινές τους δραστηριότητες, όπως το να οδηγούν, να εργάζονται ή να συμμετέχουν σε κοινωνικές δραστηριότητες.
Το κύριο σύμπτωμα κατά το πρώιμο στάδιο νόσου Αλτσχάιμερ είναι τα κενά μνήμης. Ο ασθενής μπορεί να ξεχνάει πρόσφατες συνομιλίες ή συμβάντα, να δυσκολεύεται να σκεφτεί την κατάλληλη λέξη, να ξεχνάει ονόματα ανθρώπων και τοποθεσιών, να θέτει επαναλαμβανόμενες ερωτήσεις ή να χάνει αντικείμενα.
Μπορεί επίσης να παρουσιαστούν ορισμένες αλλαγές στη συμπεριφορά και την προσωπικότητα, όπως εναλλαγές της διάθεσης, αυξανόμενη διέγερση ή άγχος, αίσθημα σύγχυσης, δυσκολία στη λήψη αποφάσεων ή επίδειξη κακής κρίσης.
Κατά τη διάρκεια του πρώιμου σταδίου της νόσου, αυτά τα συμπτώματα μπορεί να μην είναι ιδιαίτερα εμφανή, αλλά η οικογένεια και οι στενοί φίλοι μπορεί να τα παρατηρήσουν.
Το μέσο στάδιο του Αλτσχάιμερ είναι συνήθως το πιο μακροσκελές στάδιο της νόσου. Με το πέρας του χρόνου, τα προβλήματα μνήμης χειροτερεύουν.
Ένας ασθενής που βρίσκεται στο μέσο στάδιο της νόσου Αλτσχάιμερ μπορεί να δυσκολεύεται ακόμη περισσότερο να ανακαλεί απλές πληροφορίες, όπως τα ονόματα ανθρώπων που γνωρίζει, ενώ μπορεί να πασχίζει να αναγνωρίσει αγαπημένα του πρόσωπα. Μπορεί να χρειάζεται περισσότερη πρακτική στήριξη και φροντίδα.
Άλλα συμπτώματα που μπορεί να εκδηλώσει ο ασθενής στο μέσο στάδιο της νόσου είναι τα εξής:
Κατά τη διάρκεια του μέσου σταδίου του Αλτσχάιμερ, οι ασθενείς εξακολουθούν να έχουν τη δυνατότητα συμμετοχής σε καθημερινές δραστηριότητες, αλλά χρειάζονται όλο και περισσότερη βοήθεια και στήριξη.
Στα όψιμα στάδια της νόσου Αλτσχάιμερ, τα συμπτώματα γίνονται όλο και πιο σοβαρά. Αυτό το στάδιο μπορεί να αναστατώνει τον ασθενή, καθώς και την οικογένεια και τους φίλους του.
Στα όψιμα στάδια, ο ασθενής μπορεί να χάσει την ικανότητά του να αντιλαμβάνεται το τι συμβαίνει γύρω του. Τυχόν παραισθήσεις και ψευδαισθήσεις μπορεί να επιδεινωθούν, ενώ ο ασθενής μπορεί να θυμώνει και να δρα επιθετικά.
Άλλα συμπτώματα του όψιμου σταδίου που μπορεί να εκδηλωθούν περιλαμβάνουν τα εξής:
Κατά τα τελευταία στάδια του Αλτσχάιμερ, μπορεί να απαιτηθεί πλήρης φροντίδα και εικοσιτετράωρη βοήθεια με το πλύσιμο, το ντύσιμο, τη χρήση της τουαλέτας, τη διατροφή, την κατάποση και τη μετακίνηση.
Μία από οι πρώτες ενδείξεις του Αλτσχάιμερ είναι η απώλεια μνήμης. Ο ασθενής μπορεί να ξεχνάει πράγματα πιο συχνά από όσο συνήθως. Μπορεί, για παράδειγμα, να ξεχνάει σημαντικές ημερομηνίες, γεγονότα ή πρόσφατες συνομιλίες. Ένας ασθενής με πρώιμα συμπτώματα Αλτσχάιμερ μπορεί να ρωτάει το ίδιο πράγμα επανειλημμένα και να πρέπει να βασίζεται σε βοηθήματα μνήμης, όπως οι σημειώσεις και οι υπενθυμίσεις στο κινητό τηλέφωνο.
Αν και εξακολουθεί να είναι άγνωστη η αιτία πρόκλησης της νόσου Αλτσχάιμερ, υπάρχουν διάφοροι παράγοντες που είναι γνωστό ότι αυξάνουν τον κίνδυνο εκδήλωσης της πάθησης.
Η νόσος Αλτσχάιμερ θεωρείται ότι προκαλείται από τη συσσώρευση πρωτεϊνών στον εγκέφαλο, με αποτέλεσμα να σχηματίζονται μη φυσιολογικές δομές που ονομάζονται «πλάκες» και «σωροί». Οι επιστήμονες δεν γνωρίζουν ακριβώς τι προκαλεί την έναρξη της διαδικασίας, αλλά ξεκινάει πολλά χρόνια πριν την εμφάνιση συμπτωμάτων.
Καθώς η ασθένεια εξελίσσεται, επέρχεται απώλεια των νευρικών κυττάρων του εγκεφάλου (νευρώνες). Καθώς οι νευρώνες επηρεάζονται, παρατηρείται μείωση των χημικών αγγελιοφόρων (νευροδιαβιβαστές) που είναι υπεύθυνοι για τη μεταφορά σημάτων μεταξύ των εγκεφαλικών κυττάρων. Αυτές οι προοδευτικές αλλαγές στον εγκέφαλο επηρεάζουν την ικανότητα ενός ανθρώπου να θυμάται, να σκέφτεται, να επικοινωνεί και να επιλύει προβλήματα.
Πολλοί άνθρωποι ανησυχούν μήπως εμφανίσουν Αλτσχάιμερ, ιδιαίτερα εάν ένας συγγενής έχει εμφανίσει επίσης την πάθηση. Ωστόσο, η παρουσία της νόσου Αλτσχάιμερ στο οικογενειακό ιστορικό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι θα την εκδηλώσουν και άλλα μέλη της οικογένειας.
Παρότι τα γονίδια μπορεί να συμβάλλουν στον κίνδυνο ανάπτυξης της νόσου Αλτσχάιμερ, η εν λόγω αύξηση του κινδύνου θεωρείται μικρή. Οι επιστήμονες έχουν βρει παραλλαγές πάνω από 20 διαφορετικών γονιδίων που σχετίζονται με διαφορετικά επίπεδα κινδύνου εκδήλωσης Αλτσχάιμερ. Ωστόσο, οι σχετικές έρευνες έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η ύπαρξη μίας από αυτές τις παραλλαγές μπορεί να επηρεάσει ελάχιστα τις πιθανότητες εκδήλωσης Αλτσχάιμερ.
Παρότι δεν κατανοούμε ακόμα πραγματικά τι προκαλεί τη συσσώρευση πρωτεϊνών στον εγκέφαλο που οδηγεί στην εκδήλωση Αλτσχάιμερ, υπάρχουν διάφοροι παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο εκδήλωσης της πάθησης. Σε αυτούς τους παράγοντες κινδύνου περιλαμβάνονται τα εξής:
Οι πιο πρόσφατες έρευνες υποστηρίζουν ότι μπορεί να υπάρχουν και άλλοι παράγοντες που σχετίζονται με τον κίνδυνο εκδήλωσης Αλτσχάιμερ, όπως η κατάθλιψη, η κοινωνική απομόνωση και η απώλεια ακοής.
Το προσδόκιμο ζωής ποικίλλει σημαντικά, ανάλογα με την ηλικία ενός ανθρώπου όταν εκδηλώνει νόσο Αλτσχάιμερ. Κατά μέσο όρο, ένας άνθρωπος που πάσχει από Αλτσχάιμερ ζει από τρία έως έντεκα χρόνια μετά τη διάγνωση, αλλά ορισμένοι ασθενείς μπορούν να επιβιώσουν 20 χρόνια ή και παραπάνω. Το χρονικό διάστημα που μπορεί να ζήσει ένας ασθενής με Αλτσχάιμερ εξαρτάται από το αν η διάγνωση της νόσου έγινε σε πρώιμο στάδιο. Η ασθένεια συνήθως εξελίσσεται αργά και τα συμπτώματα επιδεινώνονται σταδιακά με την πάροδο πολλών ετών. Ο ρυθμός εξέλιξης ποικίλλει ευρέως από άτομο σε άτομο.
Εάν έχετε ανησυχίες σχετικά με την απώλεια μνήμης ή δυσκολίες με τον σχεδιασμό και την οργάνωση, θα πρέπει να κλείσετε ραντεβού με τον γιατρό σας. Η ακριβής και έγκαιρη διάγνωση είναι ο καλύτερος τρόπος να αντιμετωπίσει κανείς τη νόσο Αλτσχάιμερ και να κάνει τα απαραίτητα σχέδια. Εξασφαλίζει επίσης την έγκαιρη πρόσβαση στις κατάλληλες θεραπείες και σε υπηρεσίες υποστήριξης που μπορούν να βοηθήσουν.
Δεν υπάρχει μία μοναδική εξέταση που επαρκεί για τη διάγνωση του Αλτσχάιμερ. Αντ’ αυτού, η διάγνωση βασίζεται σε έναν συνδυασμό σωματικών και ψυχικών αξιολογήσεων και εξετάσεων.
Στις περισσότερες περιπτώσεις, ο πρώτος σταθμός είναι ο τοπικός γιατρός. Εκείνος θα συζητήσει μαζί σας τους προβληματισμούς που μπορεί να έχετε εσείς ή η οικογένειά σας και θα πραγματοποιήσει ορισμένους απλούς ελέγχους, καθώς και ορισμένες εξετάσεις για τη σκέψη και τη μνήμη, ώστε να αξιολογήσει τον τρόπο λειτουργίας των διαφόρων τμημάτων του εγκεφάλου σας.
Ένα συνηθισμένο τεστ που χρησιμοποιούν γιατροί πρωτοβάθμιας περίθαλψης σε πολλές χώρες είναι η «αξιολόγηση γενικής ιατρικής της γνωστικής λειτουργίας» (General Practitioner Assessment of Cognition – GPCog). Παρότι δεν μπορεί να πραγματοποιήσει διάγνωση, το GPCog μπορεί να εντοπίσει προβλήματα με τη μνήμη, τα οποία χρήζουν περαιτέρω διερεύνησης.
Μπορούν επίσης να γίνουν εξετάσεις αίματος, ώστε να αποκλειστούν άλλα πιθανά αίτια των συμπτωμάτων, και να γίνει παραπομπή για αξιολόγηση από ειδικό, εφόσον χρειαστεί.
Πρέπει να σημειωθεί ότι οποιεσδήποτε απλές εξετάσεις πραγματοποιήσει ο γενικός ιατρός σας είναι απλώς προκαταρκτικές. Εάν ο γιατρός υποψιάζεται την ύπαρξη νόσου Αλτσχάιμερ, θα παραπέμψει εσάς ή το εκάστοτε μέλος της οικογένειάς σας σε ειδικό κέντρο ή ιατρείο μνήμης.
Επί του παρόντος, δεν υπάρχει μία μοναδική, αξιόπιστη εξέταση που επαρκεί για την ακριβή διάγνωση της νόσου Αλτσχάιμερ. Ωστόσο, εάν παραπεμφθείτε σε ειδικό γιατρό που έχει καταρτιστεί σε εγκεφαλικές και ψυχικές παθήσεις σε νοσοκομειακό κέντρο ή ιατρείο μνήμης, εκείνος θα διεξάγει μια πλήρη νευροψυχολογική αξιολόγηση χρησιμοποιώντας διάφορα ερωτηματολόγια και εργαλεία, προκειμένου να γίνει μια ακριβής διάγνωση.
Με τις εξειδικευμένες εξετάσεις θα αξιολογηθούν οι ψυχικές και γνωστικές σας ικανότητες, όπως η μνήμη, η συγκέντρωση, ο χρόνος αδιάσπαστης προσοχής, η επίλυση προβλημάτων και οι γλωσσικές δεξιότητες.
Πέρα από μια σειρά κλινικών αξιολογήσεων, ο ειδικός μπορεί επίσης να θελήσει να εξετάσει πιο αναλυτικά τη λειτουργία του εγκεφάλου σας και για αυτό να συστήσει αξονική ή μαγνητική τομογραφία. Αυτές οι εξετάσεις απεικονίζουν λεπτομερώς το εσωτερικό του εγκεφάλου σας και βοηθούν τον ειδικό να αξιολογήσει εάν υπάρχει βλάβη στον εγκέφαλο και, εφόσον υπάρχει, σε ποιο σημείο. Αυτό είναι σημαντικό, διότι μια ακριβής διάγνωση μπορεί να καθορίσει ποια θα είναι η καλύτερη θεραπευτική αγωγή και τη στήριξη που απαιτείται. Μπορεί επίσης να συνδράμει στην πρόβλεψη τυχόν μελλοντικών ζητημάτων που ενδέχεται να προκύψουν.
Δεν υπάρχει ριζική θεραπεία για τη νόσο Αλτσχάιμερ. Η φαρμακευτική αγωγή μπορεί να συνδράμει στην προσωρινή μείωση των συμπτωμάτων, αλλά δεν μπορεί να εξαλείψει πλήρως τη νόσο ή να αποτρέψει την αρχική της εμφάνιση της.
Υπάρχουν πολλά φάρμακα που μπορούν να συνταγογραφηθούν για να ανακουφίσουν ορισμένα από τα συμπτώματα του Αλτσχάιμερ.
Αναστολείς της ακετυλοχολινεστεράσης (AChE)
Βασική θεραπεία αποτελούν οι αναστολείς της ακετυλοχολινεστεράσης (AChE). Αυτά τα φάρμακα αυξάνουν τα επίπεδα της ακετυλοχολίνης, μιας ουσίας που απαντάται στον εγκέφαλο και βοηθά τα νευρικά κύτταρα να επικοινωνούν μεταξύ τους. Μπορούν να συνταγογραφηθούν από ειδικούς γιατρούς, όπως νευρολόγους ή ψυχιάτρους, ή από γενικό γιατρό, εάν συμβουλεύεται κάποιον ειδικό.
Οι αναστολείς AChE μπορούν να συνταγογραφηθούν σε ασθενείς που πάσχουν από νόσο Αλτσχάιμερ πρώιμου έως μέσου σταδίου και μπορούν να συνεχιστούν ως θεραπεία συντήρησης για όσο διάστημα υφίσταται θεραπευτικό όφελος.
Όπως συμβαίνει με όλα τα φάρμακα, μπορεί να υπάρξουν κάποιες ανεπιθύμητες ενέργειες, συμπεριλαμβανομένης της ναυτίας, του εμετού και της απώλειας όρεξης. Εάν έχετε οποιονδήποτε προβληματισμό σχετικά με τις ανεπιθύμητες ενέργειες, είναι σημαντικό να συμβουλευτείτε τον γιατρό ή τον φαρμακοποιό σας.
Διατίθενται τρεις διαφορετικοί αναστολείς AChE. Μερικοί άνθρωποι ανταποκρίνονται καλύτερα και αντιμετωπίζουν λιγότερες ανεπιθύμητες ενέργειες όταν λαμβάνουν έναν τύπο αναστολέα σε σχέση με τους άλλους. Οι γιατροί θα επιλέξουν την θεραπεία που ταιριάζει περισσότερο στις ανάγκες του εκάστοτε ατόμου.
Ανταγωνιστές του υποδοχέα NMDA
Οι ανταγωνιστές του υποδοχέα NMDA είναι μια κατηγορία φαρμάκων που δρουν με το να εμποδίζουν την υπερβολική ποσότητα στον εγκέφαλο μιας χημικής ουσίας που ονομάζεται γλουταμάτη.
Μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε ασθενείς με μέτρια ή σοβαρή νόσο Αλτσχάιμερ, καθώς και να συνταγογραφηθούν σε ασθενείς με σοβαρή νόσο Αλτσχάιμερ που λαμβάνουν ήδη αναστολέα AChE.
Επειδή ενδέχεται να παρουσιαστούν ορισμένες ανεπιθύμητες ενέργειες όπως πονοκέφαλοι, ζάλη και δυσκοιλιότητα, συνιστάται να μιλήσετε με γιατρό ή φαρμακοποιό εάν έχετε τον οποιοδήποτε προβληματισμό.
Άλλα φάρμακα
Στα μεταγενέστερα στάδια της νόσου Αλτσχάιμερ, οι ασθενείς συχνά παρουσιάζουν σοβαρά συμπεριφορικά και ψυχολογικά συμπτώματα. Αρχικά, μπορεί να εμφανίσουν κατάθλιψη και να επακολουθήσει άγχος, αυξημένη διέγερση, επιθετικότητα και παραισθήσεις. Σε αυτές τις περιπτώσεις, μπορεί να συνταγογραφηθεί φαρμακευτική αγωγή.
Η φαρμακευτική αγωγή δεν είναι η μόνη επιλογή θεραπείας για ασθενείς με Αλτσχάιμερ. Η θεραπεία διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στη φροντίδα ασθενών με άνοια.
Στις παρεμβάσεις για τη νόσο Αλτσχάιμερ περιλαμβάνονται θεραπείες και δραστηριότητες όπως η εξάσκηση της μνήμης, τα ψυχικά και κοινωνικά ερεθίσματα, οι ασκήσεις προσανατολισμού και τα προγράμματα σωματικής άσκησης. Άλλες μη φαρμακευτικές παρεμβάσεις περιλαμβάνουν τη θεραπεία μέσω τέχνης, τη μουσική θεραπεία και την επαφή με ζώα. Παρότι δεν έχει γίνει εκτενής έρευνα σχετικά με την αποτελεσματικότητα των μη φαρμακευτικών παρεμβάσεων, οι ειδικοί πιστεύουν ότι μπορεί να βελτιώνουν τις γνωστικές επιδόσεις, να καθυστερήσουν την απώλεια νοητικών ικανοτήτων, να βοηθούν τους ασθενείς να μένουν ανεξάρτητοι για το μεγαλύτερο δυνατό διάστημα και να συμβάλουν στην ευεξία και την ποιότητα ζωής. Οι καταλληλότερες παρεμβάσεις θα εξαρτηθούν από διάφορους παράγοντες, όπως είναι τα εξής:
Μια υγιεινή, ισορροπημένη διατροφή είναι απαραίτητη για όλους, αλλά για τους ασθενείς με Αλτσχάιμερ, η κακή διατροφή μπορεί να αυξήσει τα συμπεριφορικά συμπτώματα και να προκαλέσει απώλεια βάρους.
Γενικά, δεν χρειάζεται κάποια ειδική διατροφή για τους ασθενείς με Αλτσχάιμερ και ισχύουν οι ακόλουθες συστάσεις υγιεινής διατροφής:
Καθώς η νόσος Αλτσχάιμερ εξελίσσεται, η απώλεια της όρεξης και η υπερβολική απώλεια βάρους μπορεί να γίνουν σημαντικά προβλήματα. Υπάρχουν διάφοροι λόγοι για τους οποίους κάποιος που πάσχει από Αλτσχάιμερ μπορεί να μην θέλει να φάει:
Αν ένας ασθενής δεν τρώει αρκετά και χάνει βάρος, οι γιατροί μπορεί να προτείνουν συμπληρώματα που πρέπει να λαμβάνονται μεταξύ των γευμάτων, ώστε να προστεθούν επιπλέον θερμίδες. Στα μέσα έως τα όψιμα στάδια της νόσου Αλτσχάιμερ, οι ασθενείς μπορεί να αντιμετωπίζουν δυσκολίες στην κατάποση και να διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο πνιγμού κατά τη διάρκεια του φαγητού. Επομένως, οι οικογένειες και οι φροντιστές πρέπει να βρίσκονται σε επιφυλακή.
Η τακτική άσκηση είναι ιδιαίτερα ευεργετική για ασθενείς με Αλτσχάιμερ, καθώς συμβάλλει στη βελτίωση της φυσικής κατάστασης και της διάθεσης, στη μείωση του άγχους, στη μείωση της αρτηριακής πίεσης, στη βελτίωση των επιπέδων σακχάρου στο αίμα και στη διατήρηση του βάρους.
Είναι σημαντικό να επιλέγεται μια άσκηση που είναι ασφαλής και κατάλληλη για τον ασθενή και τις δυνατότητές του. Η ελαφριά άσκηση θα μπορούσε να είναι ένας σύντομος καθημερινός περίπατος, λίγη κηπουρική, γιόγκα ή τάι τσι, ή ακόμα και χορός.
Χρειάζονται περισσότερες επιστημονικές έρευνες για να εξακριβωθεί σε ποιον βαθμό βελτιώνει η προσθήκη σωματικής δραστηριότητας τη μνήμη ή επιβραδύνει την εξέλιξη του Αλτσχάιμερ.
Δεδομένου ότι η ακριβής αιτία του Αλτσχάιμερ είναι ακόμα άγνωστη, δεν υπάρχει οριστικός τρόπος για να αποφευχθεί πλήρως η πάθηση. Ωστόσο, η διατήρηση ενός όσο το δυνατόν πιο υγιειούς τρόπου ζωής μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο εκδήλωσης της νόσου Αλτσχάιμερ.
Καθώς οι καρδιαγγειακές παθήσεις έχουν συνδεθεί με αυξημένο κίνδυνο για Αλτσχάιμερ, η λήψη μέτρων για τη βελτίωση της καρδιαγγειακής υγείας μπορεί να είναι ευεργετική. Σε αυτά περιλαμβάνονται:
Υπάρχουν επίσης ορισμένα στοιχεία που υποστηρίζουν ότι τα ποσοστά άνοιας είναι χαμηλότερα ανθρώπους που προσπαθούν να παραμείνουν νοητικά και κοινωνικά ενεργοί. Αυτό μπορεί να γίνει με τον εθελοντισμό στην τοπική κοινότητα, τη συμμετοχή σε ομαδικές δραστηριότητες, την ανάγνωση, την κοινωνικοποίηση με φίλους και την υιοθέτηση νέων χόμπι.
Υπάρχουν ακόμα πολλά που δεν γνωρίζουμε σχετικά με τους παράγοντες κινδύνου, τη διάγνωση και την αποτελεσματική θεραπεία της νόσου Αλτσχάιμερ. Η επιστημονική έρευνα βοηθά τους επιστήμονες, τους γιατρούς και την παγκόσμια κοινότητα υγείας να αποκτήσουν μια πιο λεπτομερή εικόνα του τι συμβαίνει στον εγκέφαλο όταν εκδηλώνεται η νόσος Αλτσχάιμερ.
Βρίσκεται σε εξέλιξη ένα σημαντικό πλήθος ερευνητικών προγραμμάτων για τη νόσο Αλτσχάιμερ σε ολόκληρο τον κόσμο.
Το 2020, 121 μοναδικές θεραπείες για τη νόσο Αλτσχάιμερ βρίσκονταν στο στάδιο κλινικής δοκιμής, σύμφωνα με την παγκόσμια βάση δεδομένων clinicaltrials.gov. Η μεγαλύτερη κατηγορία φαρμάκων σε αυτές τις κλινικές δοκιμές είναι τροποποιητικοί παράγοντες ‐της νόσου, οι οποίοι στοχεύουν την εμφάνιση ή την εξέλιξη της νόσου Αλτσχάιμερ. Υπάρχει επίσης ένας αυξανόμενος αριθμός σκευασμάτων, τα οποία, ενώ αναπτύχθηκαν για την αντιμετώπιση άλλων ασθενών, έχουν επίσης θεραπευτικό αποτέλεσμα για το Αλτσχάιμερ.
Οι ερευνητές αναζητούν έναν τρόπο να σταματήσουν ή να καθυστερήσουν την εξέλιξη της νόσου. Αν και χρειάζεται να γίνει περισσότερο ερευνητικό έργο σε αυτόν τον τομέα, κατανοούμε όλο και καλύτερα τον τρόπο με τον οποίο η νόσος Αλτσχάιμερ διαταράσσει τον εγκέφαλο. Αυτό οδήγησε σε ορισμένες πιθανές θεραπευτικές επιλογές που «βραχυκυκλώνουν» την εξέλιξη της νόσου.
Οι μελλοντικές εξελίξεις της θεραπείας του Αλτσχάιμερ μπορεί να περιλαμβάνουν συνδυασμό διαφορετικών φαρμάκων. Αυτή η προσέγγιση είναι παρόμοια με τη θεραπεία ορισμένων τύπων καρκίνου και του HIV και του AIDS, που περιλαμβάνουν τη συγχορήγηση πολλών διαφορετικών φαρμακευτικών σκευασμάτων.
Στις στρατηγικές θεραπείας που εξετάζονται επί του παρόντος περιλαμβάνονται:
Η ανάπτυξη νέων θεραπειών για τη νόσο Αλτσχάιμερ είναι μια αργή διαδικασία που απαιτεί εξαιρετικά ενδελεχή έρευνα και ανάλυση. Παρότι οι αργοί ρυθμοί μπορεί να απογοητεύουν τους ασθενείς και τις οικογένειές τους που περιμένουν νέες θεραπευτικές επιλογές, η επιστημονική κοινότητα είναι αισιόδοξη ότι σημειώνεται πρόοδος στη βελτίωση της διάγνωσης, της θεραπείας και της πρόληψης του Αλτσχάιμερ.
Επιληψία
Επιληψία
Ψυχική υγεία
Εγγραφείτε στη λίστα αλληλογραφίας μας
Για να λαμβάνετε τις τελευταίες ενημερώσεις από το blog της Neuraxpharm.
Για να αποκτήσετε πρόσβαση σε αυτές τις πληροφορίες, πρέπει να χρησιμοποιήσετε τα διαπιστευτήριά σας
Δεν έχετε προφίλ; Εγγραφείτε
